Blog 4: Hoog bezoek en foto's!

2 januari 2016 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

Zo dan blog numero 4, anderhalve maand na mijn vorige blog wordt het inmiddels weer eens tijd voor een vervolg. Leuk joh zo’n blog typen. Ik hang op de bank en de klok geeft aan dat het een paar minuten over 4 is, helemaal mooi. Vergeet trouwens niet dat het hier zomer is en het redelijk benauwd is in huis, het nadenken gaat op sommige momenten dus met moeite. Ik was vorige keer gebleven ergens in november, een maand waarover verder niet veel noemenswaardig meer te vermelden valt. Het ‘normale’ leven had op dat moment intrede gedaan en onze tripjes en uitstapjes platgelegd, verder was ik natuurlijk ook nog bezig met stage.

Hoe anders zou dit in December zijn, de maand begon met mijn verjaardag (4 december voor degene die het zijn vergeten…). Deze heb ik niet uitbundig gevierd, wel uit geweest maar meer eigenlijk niet. Wel nog even over mijn cadeaus (die waren nog al divers en opmerkelijk) zo mocht ik onder ander een katapult, een ‘boek’ en een jurk uit de cadeauverpakking halen. INDERDAAD, een jurk…ik weet nog steeds niet helemaal wat de achterliggende gedachte achter dit cadeau was, maar ach zo gek als ik ben toch even dat ding aangetrokken. Blijkbaar ook nog verkeerd want ik werd door iedereen uitgelachen(op zich wel positief dat ik niet weet hoe een jurk aan moet, toch ?!)

Een sprong in de tijd brengt ons bij 16 december, de dag dat Erik, Rens en Sven inclusief koffers aan zouden komen op het vliegveld van Port Elizabeth. Nou maak van die Inclusief maar exclusief! De heren waren namelijk vergeten hun koffers in Joburg op te halen en waren er van uitgegaan dat deze rechtstreeks naar PE zouden komen. Na een rondleiding door de stad en over de stranden, stonden we die avond dus opnieuw op het vliegveld om de koffers (die godzijdank met de eerstvolgende vlucht meekwamen) op te halen. De dag/avond/nacht werd goed afgesloten (met bagage) onder genot van een braai en een pinterman.

De eerste volle dag stond er olifanten spotten op het programma in Addo Elephant park. Na wat rondjes te hebben gereden en sporadisch dieren tegen te zijn gekomen (heel veel zebra’s, we werden er een beetje moe van), kwamen we vrijwel vanuit het niets een hele kudde AUTO’S tegen!! Waanzinnig! Helemaal door de dolle heen snelde we naar de auto’s (natuurlijk op gepaste afstand, je weet het maar nooit!). Super interessant allemaal vooral als er naast die auto’s ook nog eens  +/- 100 olifanten staan. Na even stil te hebben gestaan en wat foto’s te hebben gemaakt (van de olifanten) reden we door richting de uitgang, waar we onderweg nog een Bison en Kuddu’s tegenkwamen. De dag werd afgesloten bij Belizza, iets wat de jongens volgens mij wel in positieve zin heeft verrast.

Vrijdags stond surfen op het programma, maar omdat het toch wat lastiger bleek om op te staan hebben we dit uitgesteld tot later op de middag. Nadat iedereen een soort van wakker was geworden en we hadden gedobberd in het zwembad, stapten we de auto in richting Jeffreys Bay om hier te gaan surfen. Jeffreys Bay, waarschijnlijk Zuid-Afrika’s meest bekende surfspot, Jaarlijks worden hier de grootste surfwedstrijden ter wereld gehouden. Heel vet dus om hier te surfen!

Valley of Desolation en Graaff-Reinet op zaterdag betekende dag drie van het verblijf in Zuid-Afrika. Na een reis van iets meer dan twee uur kwamen we aan bij onze plaats van bestemming, Graaff-Reinet. Na wat inkopen in deze oud Nederlandse nederzetting, betraden we het Camdeboo park en klommen we ons een weg omhoog naar het eerste uitkijkpunt van de dag. Het weer zat ons mee deze dag (eigenlijk alleen maar goed weer gehad deze periode), en na te hebben genoten van het uitzicht en een super romantische picknick zette we onze hike voort richting het volgende, waarschijnlijk nog mooiere, uitkijk punt. Na wat te hebben rond gewaggeld en te hebben gegeten in het dorp keerde we terug naar huis, om ons op te maken voor een avond Beershack.

Zondag ochtend reden we weg voor 3 dagen Tsitsikamma, uiteraard hadden we hier naar uitgekeken aangezien ik natuurlijk al wat previews gegeven had. Na een voorspoedig eerst anderhalf uur, besloot een koe zo’n vijf minuten voor we onze eindbestemming bereikte, voor wat vertraging en verwarring te zorgen. De koeien lopen namelijk gewoon over de weg hier, en omdat de auto voor ons in de ankers ging knalden we hier vol tegenop. Auto Total loss, gelukkig zelf niks, maarja wel in de middle of nowhere alles zien te regelen. Dit ging uiteindelijk allemaal redelijk snel, en al snel zaten we met een pot bier aan het vuur te ouwehoeren over het ongeluk. Het vlees dat we die avond aten smaakte er in ieder geval een stuk beter om! de dagen hierop volgend zijn bij Stormsriver national park geweest, hebben we geziplined, en gooide we onszelf van een brug af. Belangrijke noot toch wel: mijn lieve huisgenootjes waren bereid ons op te halen, iets wat wij erg konden waarderen. Natuurlijk vonden ze het ook wel leuk te zien hoe ik van die brug afdonderde, stiekem hadden ze gehoopt dat dat touw zou knappen, maar dat zullen we voor het gemak even vergeten.

Woensdag ochtend stond er een township tour op de planning. Wandelend gingen we door Walmer township waar we letterlijk alles te zien kregen. We werden rondgeleid door Lungi, een BW’er (bekende Walmenaar). Overal waar we kwamen werd ze aangesproken en begroet, ontzettend grappig om te zien. wat minder grappig was maar zeker niet minder onvoorstelbaar, ongeloofwaardig en weerzinwekkend, is de manier hoe sommige mensen leven. Je moet nagaan dat er ook in de townships ontzettend grote verschillen zijn. Denk hierbij aan huizen die ‘normaal’ en zelfs beveiligd zijn, tot huizen (3 vierkante meter) van golf platen en karton waar hele gezinnen wonen, zonder water en elektriciteit op een soort van vuilnisbelt, en maar één bed voor het hele gezin. Als je dat ziet wordt je wel even stil. Toch goed om ook die andere kant van Zuid-Afrika te zien.

Smiddags zijn we naar Kragga Kamma geweest het laatste game park dat we zouden bezoeken. Een stuk kleiner dan Addo, maar toch zeker de moeite waard. Hier zagen we onder andere giraffen, struisvogels en neushoorns. Opnieuw gingen we die avond naar Beershack en brachten we een bezoek aan de tent boven Beershack, Gondwana (waar die avond een deephouse feest gehouden werd). Het was die avond dus een beetje dwalen tussen beide tenten.

Donderdag hebben we rustig aangedaan en werd het nodige prularia voor thuis aangeschaft. De vakantie werd afgesloten met de manier waarop deze begon, een braai. Vrijdag werden de koffers gepakt en zat de reis er definitief op. Ontzettend veel dingen gezien en meegemaakt. Ik heb het in ieder geval weer ouderwets goed naar mijn zin gehad, en volgens mij was ik niet de enige!

De 25ste was natuurlijk niet alleen de dag da Erik, Rens en Sven vertrokken het was ook eerste kerstdag! Hier is het dan gewoon Christmas day, omdat er (net zoals in veel andere landen) geen tweede kerstdag is maar Boxing day. Dat even ter zijde, we genoten met het huis van een gezellig diner. En hoewel de muiters wegwaren, was de rust nog niet wedergekeerd aangezien op dat moment de vriendinnen van Laila op bezoek waren. Ontzettend gezellig, al moet ik zeggen dat Karst en ik op dat moment toch wel zwaar in de minderheid waren…

Door naar 31 december inmiddels ben ik een paar dagen ziek geweest, dus in de week tussen kerst en oud & nieuw niet veel meer gedaan dan van me bed naar de tuin/zwembad bewogen. Oud en nieuw zou in alle opzichten anders worden dan andere jaren. Ik moet hier natuurlijk carbid schieten, vuurwerk en Nederland missen. Aan de andere kant kreeg ik er een brandende kerstboom, heerlijk weer, een Nieuwjaars duik om 12 uur en een goed feest met het tuig hier voor terug.

De beste manier om het nieuwe jaar te beginnen (na een zware avond), is dan toch wel met een zonnetje op een boot, wakeboarden. Een van onze vrienden heeft een boot en een huis aan Sundays river waar we werden uitgenodigd.  Oké misschien is wakeboarden niet het eerste waar je aan denkt met al die golven, maar het bleek toch wel heel erg relaxt te zijn.

en zo belanden we (2 januari) weer terug op de bank,  waar ik een klein half uurtje geleden begon met typen (kostte me enige moeite alles weer op te halen). De kater van gisteren is blijkbaar uitgesteld tot vandaag aangezien ik momenteel echt niet vooruit te branden ben. Inmiddels is wel onze reis gepland. Ik zal op 12 januari Port Elizabeth verlaten om vervolgens via Morgan’s Bay, Coffee Bay, Durban, Drakensbergen, Tugela Falls, Krugerpark, Blyderiver canyon en Johannesburg op 28 Januari terug te keren in PE. Hier hebben we nog twee dagen om afscheid te nemen van alles en iedereen die onze tijd hier zo geweldig hebben gemaakt. Vervolgens rijden we via de garden route richting Kaapstad (waar onze reis ook begon), om vanaf hier terug te vliegen naar Amsterdam.

Tot zover mijn update. Mijn laatste blog zal ik volgende maand uploaden vanuit Nederland.

Au revoir

BPM

Foto’s

2 Reacties

  1. Pieter:
    2 januari 2016
    Heey Bradley, om te beginnen: een gelukkig 2016 toegewenst!
    Weer een mooi verhaal over geweldige ervaringen en met leuke foto's. En nu dus nog een rondreis maken. Hele goede reis gewenst met jouw reisgenoten en een goed terugreis naar NL!
    Groet, Pieter
  2. Rob Schoemaker:
    3 januari 2016
    Heey jongen. De vreugde spat er nog steeds vanaf. Volgens mij ben je in elk geval één ervaring vergeten ( je zelfverdedigings actie). Het gegeven dat jouw volgende blog geüpload wordt wanneer je in Nederland bent betekend dat het einde van een fantastische ervaring nadert. Daar zul je voor altijd iets aan hebben. Spreek je gauw weer.