Mijn eerste weblog, Kaapstad & Johannesburg

EINDELIJK! Zullen sommige van jullie denken, de meeste zal het waarschijnlijk niet veel uitmaken, maar toch mijn eerste blog is ruim een maand na mijn vertrek uit Nederland een feit. Op de vraag waarom nu pas? Kan ik eigenlijk een kort maar krachtig antwoord geven: Helemaal vergeten. Ongelooflijk de dingen die je in zo’n korte periode mee kan maken! Maar goed ik zal bij het begin beginnen nu ongeveer een maand geleden op 13 augustus.

Na afscheid te hebben genomen op Schiphol konden Karst en ik eindelijk beginnen aan de reis waar we zo lang naar hadden uitgekeken. Na maanden, weken en dagen te hebben afgeteld en al het gezeik van de ambassade achter ons te hebben gelaten, konden we eindelijk in het vliegtuig stappen dat ons richting Kaapstad zou brengen. Na een voorspoedige reis, die ongeveer 15 uur duurde, kwamen wij via Istanbul en Johannesburg aan in Kaapstad.

Daar stonden we dan, twee jochies uit Deventer. Bepakt met onze tassen en koffers opzoek naar een taxi die ons naar het hotel in Kaapstad kon brengen. Eenmaal een taxi gevonden begon onze half uur durende rit naar het hotel. Allereerst moet ik vertellen (voor de gene die het nog niet weten) dat het verkeer hier links rijd en dus alles in de auto ook letterlijk het tegenovergestelde is als bij ons. Een vreemde gewaarwording dus, als je niets anders dan rechts rijden gewend bent. Eindelijk aangekomen genieten we van het land, het weer, de mensen en lachen we om de rare gewoontes hier (lopen of fietsen op de snelweg het kan allemaal), maar plots wordt je teruggetrokken in de realiteit: townships. Zover het oog reikt, het ene huisje nog krakkemikkiger dan de andere gekenmerkt door de lampenmasten die ‘s avonds de wegen en huizen moeten verlichten. Aangekomen in het hotel is er even de mogelijkheid om bij te komen, we maken een wandeling langs de kust en besluiten wat te eten alvorens we richting hotel zouden gaan om even wat slaap in te halen.

Kaapstad heeft ontzettend veel te bieden het is immers een immense miljoenstad. De stad is (ondanks de townships waar ik het over had) veel verder ontwikkelt dan ik voor ogen had. Het is niet eerlijk om dit geweldige land en haar inwoners te beoordelen op basis van deze townships, natuurlijk schrik je er van als Europeaan alleen al omdat we het niet gewend zijn. De ober die je in een restaurant bediend, de politie mannen op straat grote kans dat zij ook in de townships wonen, maar moeten we ze daarom anders behandelen? Armoede is nou eenmaal aanwezig hier hoe hard het ook klinkt. Eens te meer wordt je op zulke momenten duidelijk hoe ongelooflijk verwent we eigenlijk zijn. Neem alleen het feit al dat mensen hier baantjes aannemen, waarvoor ze 24/7 met een vlag moeten zwaaien aan de kant van de weg, of kranten moeten verkopen bij de stoplichten voor een mager loontje van omgerekend 0,41 cent per uur. Ik bemoei verder niet.

Maar goed ik ben aan het afdwalen nu. Na vijf dagen Kaapstad en een bezoek te hebben gebracht aan het stadion, de kust, W&A waterfront, robben island, de stad en Table Mountain zaten voor ons de eerste vijf dagen Zuid-Afrika er al weer op. Ontzettend veel meegemaakt, gelachen en genoten. Wetende dat we hier weer terug zullen komen (we vliegen terug vanaf Kaapstad) kijken we vooruit naar een bezoek aan capepoint, Stellenbosch nature reserve en de vele andere dingen die Kaapstad nog te bieden heeft.

Slechts 1 uur en 20 minuten duurde de vlucht van Kaapstad naar ‘onze’ stad Port Elizabeth onze thuishaven voor de komende 5 maanden. Een kleine stad zo werd ons vertelt (1,4 miljoen inwoners ,wat je maar klein noemt…). Na een warm welkom op het vliegveld en een rondleiding door de stad kwamen we aan bij ons huis op 16 Robin Road. Een supermooi huis met eigen bar, een braai met een soort van lounge en een zwembad. Ja hier vermaken we ons wel. Aangezien een van onze huisgenoten al had besloten terug te keren naar Nederland besloten we haar laatste dag hier af te sluiten in addo national park (tevens ons eerste natuurpark). Dit was echter geen doorslaand succes. Genoeg zebra’s, struisvogels, kuddu’s en buffels etc. gezien, alleen de olifanten bleven uit. Slechts 2 hebben we er gespot, wat in principe best knap is aangezien er in dit park (dat bekend staat om zijn olifanten) ruim 500 rondlopen. We worden dan ook door iedere Zuid-Afrikaan aan wie we dit verhaal vertelde vriendelijke en recht in ons gezicht uitgelachen. Gelukkig is het park dichtbij dus zullen we vast nog wel een keer poging wagen.

Na Lisanne (onze vertrekkende huisgenoot) te hebben uitgezwaaid, hadden Karst en ik het huis voor ons zelf totdat de nieuwe huisgenoten arriveerden. Onze auto kwam te laat en dus konden we niet veel kanten op, we hebben onze auto 3 weken na dato nog steeds niet, maar hebben tijdelijk een golf 1 gehuurd wat dan wel weer lachen is, vooral Karst was als een kind zo blij aangezien hij echt een auto fanaat is. Ons huis stroomde vol en ook het andere ‘Nederlandse’ huis aan Marshall Road begon vol te raken. Onze eerste avond uit samen was bij Barney’s waar die avond karaoke avond was. Ik zie nog steeds de lol van karaoke niet in, maar goed een avond uit is een avond uit en het bier smaakt er ook zeker niet minder om (zo avond is in ieder geval wel goed voor de lachspieren).

De vrijdag hierop stond Kasi hop vol 10 op het programma. Kasi hop wattes?? Nou precies dat dus. In feiten was het niet meer dan een braai (BBQ) en een kroegentocht door de townships. Wat wel heel bijzonder en leuk was. Het eten was er super lekker en van het zien van de prijzen voor drank werd ik even een beetje emotioneel 0,90 cent voor 0,75L bier (Nederlandse HORECA are you watching??), de drankprijzen resulteerde dus ook in een zeer gezellige en lange avond, maar een zeer moeilijke ochtend.

De donderdag daarop was onze eerst onofficiële stage dag, we maakten kennis met onze collegae en hielpen bij het event The Business Night Relay een run (in teams) langs en door het Nelson Mandela Bay stadium (voor ons beter bekend als het stadion waar Nederland-Brazilië plaatsvond op het WK van 2010). Het was een leuke en leerzame manier om kennis te maken met de mensen van ons stage bedrijd Zsports Events NPC. Ik zal in verder niet gek veel meer over mijn stage praten, aangezien ik daar een andere blog voor heb.

Onze eerste ‘echte’ sport wedstrijd die we gingen bezichtigen was zaterdag twee en een halve week geleden een Rugby wedstrijd van de PE Kings vs. The Sharks. Echte staat hierbij tussen haakjes omdat we te horen kregen dat de Kings er eigenlijk helemaal niks van bakten. En dat klopt, er werd wederom verloren. Dit is eigenlijk geen uitzondering er werd dit seizoen namelijk nog geen wedstrijd winnend afgesloten door de Kings. Last minute besloten we die avond met z’n allen een braai te houden op Marshall road. Het was onze eerste echt braai, maar tevens een afscheid braai voor Lars die de afgelopen 2 maanden uitstekend werk heeft geleverd met vrijwilligers werk in de townships. Het leuke aan zo’n braai is dat alle nationaliteiten en talen bijeenkomen en iedereen het met elkaar naar zijn zin heeft. 

De week hierop volgend kwam ons huis vol en begonnen we met stage. Het zonnetje kwam er door en hebben daarom meteen maar gebruik gemaakt van het strand en ons zwembad. Met Karst zijn verjaardag op 9 september zijn we uiteten geweest,  Vrijdag hebben we zijn verjaardag nog een keer dunnetjes over gedaan met een braai bij ons huis. Zaterdag werden we opnieuw uitgenodigd voor een braai (iets waar ik sowieso al moeilijk nee op kan zeggen) echter hebben we het deze avond niet te gek gemaakt aangezien zondag een bezoek aan Kragga Kamma, het natuur park dat letterlijk naast PE ligt, op het programma stond. Hier kregen we de mogelijkheid om cheeta’s te aaien en met ze op de foto te gaan. Uiteindelijk hebben we het park bezichtigt vanuit een Jeep en zijn we onder andere apen, giraffen, cheeta’s en neushoorns tegen gekomen.

Tot zover mijn belevenissen tot nu toe in Zuid-Afrika, ik heb het uitstekend naar me zin hier en denk er nog lang niet aan naar huis te komen. Ik kijk er naar uit nog veel meer van dit geweldige land te zien. mijn huisgenoten zijn alleen niet zo prettig in omgang ik haat hun echt, just kidding ik had me op dit moment geen betere huisgenoten kunnen wensen. Opmerkingen uit de internetgekkies compilaties komen dan ook meerdere keren per dag voorbij (wat eigenlijk best kinderachtig is, maarja wij zijn ook gewoon kinderachtig)

Oke doei.

Ps. M’n volgende blog zal wat korter zijn. Ik zal proberen deze sneller te uploaden (als ik het niet vergeet :p)